چهار گره در مسیر پذیرش ارز دیجیتال در ایران
چهار عامل اصلی شامل ناآشنایی بدنه دولت با مفاهیم کریپتو، ضعف زیرساخت‌های مالیاتی و نظارتی، نگرانی از خروج سرمایه در شرایط کسری بودجه و بی‌توجهی به تجربه‌های جهانی در قانون‌گذاری، مسیر پذیرش بازار نوظهور کریپتو در ایران را مسدود کرده‌اند
به گزارش قیمت ۳۶۰، چرا ایران هنوز رمز‌ارزها را به رسمیت نشناخته است؟ ۴ گره در مسیر پذیرش کریپتو در ایران. سیاست‌های ایران بیشتر بر محدودیت و احتیاط استوار بوده و قوانین کلی، تصمیم‌های بعضا متناقض و نگاه محتاطانه نشان می‌دهد که دولت هنوز فاصله زیادی با پذیرش رسمی رمز‌ارزها دارد.
نبرد پنهان دولت و رمز‌ارزها و چهار محور اصلی مانع از پذیرش رمز‌ارزها از سوی دولت: ناآشنایی بدنه دولت با حوزه رمز‌ارزها، ضعف نظام مالیاتی و فقدان ابزارهای شفاف‌سازی مالی، کسری بودجه مزمن و نگرانی از خروج سرمایه، بی‌توجهی به تجربه‌های جهانی در قانون‌گذاری.
نخستین دلیل، نبود آگاهی کافی و شناخت تخصصی نسبت به ماهیت رمز‌ارزها در بدنه دولت است؛ تعریف «رمزپول» در آیین‌نامه بانک مرکزی ارز دیجیتال بانک‌های مرکزی و رمز‌ارزهای غیرمتمرکز را یکسان فرض کرده که بیانگر فقدان شناخت دقیق قانون‌گذار است.
دومین دلیل، ضعف ساختاری نظام مالیاتی ایران است که بر تراکنش‌ها و گردش حساب‌ها تمرکز دارد و ابزارهای شناسایی درآمد واقعی و جریان سرمایه در حوزه رمز‌ارزها را ندارد.
سومین دلیل، کسری بودجه‌های سنگین و تورم مزمن است که مردم را به سمت بازارهای جایگزین بین‌المللی مانند رمز‌ارزها سوق داده و از دید دولت به معنای خروج منابع مالی از کنترل حاکمیت است؛ محدودیت‌هایی چون سقف ۵۰۰۰ دلاری خرید تتر نمونه این رویکرد است.
چهارمین دلیل، کم‌توجهی به تجربه‌های جهانی قانون‌گذاری رمز‌ارزها است؛ در حالی که کشورهایی چون آمریکا قوانین جامع و شفاف مانند «GENIUS Act CLARITY» وضع کرده‌اند، ایران با رویکرد انکاری یا سلبی باعث شکل‌گیری بازار غیررسمی و بدون نظارت شده است.
جمع‌بندی: عدم پذیرش رمز‌ارزها ناشی از چهار عامل اصلی ناآشنایی تخصصی، ضعف مالیاتی و نظارتی، نگرانی از خروج سرمایه و بی‌توجهی به تجربه‌های جهانی است. تجربه نشان داده رمز‌ارزها بخشی جدایی‌ناپذیر از آینده اقتصاد دیجیتال هستند و تغییر رویکرد به سمت پذیرش و قانون‌گذاری موجب بهره‌برداری بیشتر و کاهش مخاطرات خواهد شد.
