میانگین اجاره آپارتمان در تهران مشخص شد

به گزارش قیمت ۳۶۰، بازار اجاره مسکن تهران در نیمه پاییز با رشد ماهانه ۴ درصدی همراه شد؛ رشدی که به‌ویژه در مناطق شمالی «کاملا محسوس» بوده، در حالی‌ که در بخش‌هایی از جنوب شهر، ارقام پیشنهادی موجران بدون تغییر مانده یا حتی کاهش یافته است.

مهم‌ترین نکته آبان‌ماه، «چرخش رهنی» بازار اجاره است؛ جایی که سهم پول‌پیش نسبت به اجاره ماهانه سنگین‌تر شده و اکنون حدود دو سوم فایل‌های عرضه‌شده را دربر گرفته است.

میانگین اجاره‌بهای پیشنهادی در محله‌های منتخب تهران ۴درصد رشد کرده و بر اساس شاخص اجاره مسکن «دنیای‌اقتصاد» میانگین اجاره ماهانه به مترمربعی ۴۷۰ هزار تومان رسیده که در مهر ۴۵۰ هزار تومان بود. همچنین میانگین اجاره پیشنهادی آپارتمان‌های میان‌متراژ با سن بنای ۸ سال در آبان به ۲۱ میلیون و ۲۰۰ هزار تومان اجاره ماهانه و ۶۲۸ میلیون تومان پول‌پیش افزایش یافته است.  

همچنین هزینه اجاره در ابتدای آذر نسبت به سال گذشته ۲۷ درصد بیشتر شده؛ هرچند سرعت رشد نسبت به افزایش ۳۵درصدی سال قبل کاهش یافته است. در این میان، مناطق شمالی به‌ویژه منطقه یک بیشترین نقش را در رشد اجاره داشته‌اند، به‌طوری که میانگین ارقام پیشنهادی موجران در این منطقه بیش از ۲۰درصد نسبت به مهر رشد کرده، در حالی‌ که بسیاری از مناطق دیگر با ثبات قیمتی مواجه بوده و برخی مناطق جنوبی حتی کاهش ۷درصدی نیز تجربه کرده‌اند.  

با عبور از فصل جابه‌جایی، حجم معاملات اجاره نسبت به مهر کاهش یافته و اغلب طرفین به تمدید قرارداد تمایل دارند؛ اقدامی که هم برای موجران و هم مستاجران «ایمن‌تر» تلقی می‌شود. موجران به‌دلیل ریسک خالی ماندن ملک و ضعف قدرت خرید مستاجران، از افزایش جدی اجاره صرف‌نظر می‌کنند و مستاجران نیز به دلیل هزینه‌های بالاتر در قراردادهای جدید، تمدید را گزینه مقرون‌به‌صرفه‌تری می‌دانند. قراردادهای جدید اما برای بسیاری از مستاجران به معنای افت «کیفیت زندگی» بوده است؛ چراکه ناچار شده‌اند محله را تغییر دهند، متراژ را کاهش دهند یا برای تامین هزینه‌ها دارایی‌هایی مانند خودرو را بفروشند.  

در بازار اجاره نیمه پاییز، نسبت پول‌پیش به اجاره ماهانه در فایل‌های تهران ۶۵ به ۳۵ درصد است و ۲۵ درصد فایل‌ها مربوط به «رهن کامل» هستند. موجران برای این چرخش دو دلیل اصلی دارند؛ نخست اینکه بازدهی اجاره‌داری با احتساب سپرده‌گذاری پول‌پیش کمتر از ۵ درصد است و در مقایسه با بازارهایی مانند ارز، طلا، سهام و رمزارزها جذابیت بسیار کمتری دارد. دوم اینکه در فضای تورمی و کاهش توان معیشتی خانوارها، ریسک عدم پرداخت به‌موقع اجاره افزایش یافته و موجران با ترجیح رهن کامل یا پول‌پیش بیشتر، این ریسک را کاهش می‌دهند.